Dit wordt het laatste berichtje op onze blog, onze stage zit er bijna op. Het komende weekend gaan we nog 3 dagen skiën in Valmorel en maandag komen we naar huis. Met een dubbel gevoel! We zijn natuurlijk blij dat we iedereen gaan terugzien: onze families, de kleine Flor die ondertussen al ongelooflijk gegroeid moet zijn, onze vrienden,... Anderzijds zal het vertrek met een klein hartje zijn: we hebben een ongelooflijk leuke tijd achter de rug en we beginnen nu ook echt vrienden te maken. Maar goed, wat we gehad hebben, hebben we gehad en dat was zalig. En om het met de woorden van een Savoyard te zeggen: "é bain tant mieux!"
De laatste week zijn Heidi en ik allebei teruggekeerd naar de dienst waar we begonnen zijn. Zoals jullie weten zijn we op verschillende diensten langsgeweest om zoveel mogelijk verschillende dingen bij te leren. Ik op cardiologie en pneumologie, Heidi op orthopedie en urologie. En nu terug zoals de eerste weken: ik op infectieziekten en Heidi op viscerale heelkunde. We willen graag onze stage afsluiten waar we begonnen zijn en onze verantwoordlijke artsen moesten onze evaluatie invullen. Ook het ziekenhuis zullen we met tegenzin achterlaten! Allebei zijn we zeer positief over de goeie sfeer, de vriendelijke artsen en het sociale personeel. Als dank hebben we hen getrakteerd op Belgisch bier, Belgische chocolade en Belgische wafels! En dat viel in goeie smaak :)
En dan last but not least nog een verslagje van ons laatste weekend in Chambéry.
Zaterdag deden we "le tour du lac du Bourget". Een fietstocht van 80 km rond het grote meer hier in de buurt, langs kleine dorpjes, prachtige uitzichtpunten en stevige cols. En ja hoor, bekaf maar voldaan!
Zondag beklommen we "croix du nivolet" (het kruis dat over Chambéry waakt) voor de tweede maal, deze keer langs de zuidkant. Passages via steile rotsen en zelfs een laddertje, daarom moesten we wachten totdat de sneeuw gesmolten was. En weerom genieten van het prachtuitzicht! Foto's hebben we niet, een mens vergeet als eens iets hé...
En tot slot deden we maandagnamiddag iets waar we allebei gek van zijn: een via ferrata! Ik vind het altijd leuk om daar een beetje uitleg bij te geven. Tijdens te tweede wereldoorlog hadden de soldaten overal in de alpen ladders, beugels, kabels en bruggetjes geplaatst om zich sneller te kunnen voortbewegen. Vele van die routes zijn vandaag gerestaureerd en men plaatste ook vele nieuwe. Het principe is dus dat je duizelingwekkende routes aflegt, maar je steeds vasthangt aan een stalen kabel. Niet voor mensen met hoogtevrees dus!
Zo, dit was het dan, ons laatste verslagje. Nog een weekendje genieten in de laatste sneeuw van het jaar, en dan afscheid nemen van ons gezellig appartementje, de leuke stad, de sociale Savoyards en de prachtige bergen. Met pijn in het hart... maar we zullen ook blij zijn jullie terug te zien!
Tot gauw!
