



Jullie hebben al een tijdje niets meer van ons gehoord, en in tussentijd hebben we niet stilgezeten. We zijn namelijk gebeten door het sneeuwraketten virus! Vorig weekend hebben we Le Grand Rocher beklommen met de sneeuwraketten (zie foto's hierboven), dit weekend hebben we een heuse driedaagse gemaakt! Na wat zoeken en plannen, kaart, kompas en rugzak kopen, voorraad eten inslaan, hotelletjes boeken, weer en lawinevoorspellingen checken, raketten huren, konden we erin vliegen. We zouden een driedaagse maken in het Parc Regional des Bauges en vertrekken van het skistationnetje La Feclaz.
Vrijdag: Stralend zonnetje, 1000 meter stijgen, 1300 meter dalen, 8u gestapt. Na een prachtige, soms wat spannende dag uitgeput aangekomen in een schattig oud hotelletje, dat tevens diende als lokale bar en tabakshop.



Zaterdag: Een zo mogelijk nog stralendere zon. Doordat we de dag voordien toch een beetje een schrik voor lawines hadden gepakt hadden we besloten de weg om te leiden. Hierdoor werd het een rustigere dag. 500 meter stijgen, 600 meter dalen, slechts een goeie 5 uur stappen. Prachtig uitzicht op de grote tweeduizenders van Parc des Bauges. 's Avonds sliepen we in een supertof hotel waar we heel hartelijk werden onthaald en overheerlijke Matouille aten!


Zondag: Deze dag wandelden we grotendeels door het dal en dus zonder raketten en langs wat meer bebouwing. Het was echter daarom niet minder zwaar. We moesten
ongeveer 20 km afleggen en toch nog 800 meter stijgen en 400 meter dalen. Bovendien was de zon zo brandend heet dat we ons in de zomer waanden én moesten we de laatste bus halen! Alles is goed afgelopen en we hebben er een mooi kleurtje bij gekregen :)

In het ziekenhuis voelen we ons ondertussen echt op ons gemak. Iedereen kent les Belges. We moeten ons niet meer heel de tijd voorstellen en roteren vlot tussen de verschillende diensten naargelang waar we zin in hebben of waar ze een helpende hand nodig hebben. Ook tussen de internes voelen we ons helemaal thuis. We hebben dinsdag gesmuld van een overheerlijk echt Syrisch maal, gemaakt door onze Syrische vrienden George en Mazen, in samenwerking met de Libanees Hisham. Politieke discussies kunnen hier soms hoog oplaaien (Syrië en Libanon was lange tijd zoals Vlaanderen en Wallonië maar dan een stuk minder vreedzaam!). Maar iedereen blijft elkaar te vriend, het is hier een leuke mengelmoes van culturen zoals we al zeiden.
Hallo beidjes,
BeantwoordenVerwijderenWe volgen jullie uitstapjes op de voet en beleven ze een beetje mee dankzij de prachtige foto's. Fantastisch. Geniet maar volop van deze weekendjes en de wachtloze werkweken...
dikke kus van ons allemaal
Mams
Amai, prachtige uitstap lijkt het... gelukzakken! :)
BeantwoordenVerwijderenGeniet nog van de laatste weekjes,
kus
Sarah
Verdorie, ik wil nog eens komen!!!
BeantwoordenVerwijderenHet rakettenvirus van jullie heeft ons van het raketten-vooroordeel verlost!!!
BeantwoordenVerwijderenMama en papa
Hoi Jan en Heidi,
BeantwoordenVerwijderenTrouwe aanhangers van jullie blog ... inderdaad weer genoten van jullie adembenemende foto's en jullie reportages!
Is het aftellen reeds begonnen?!?
Enfin, geniet nog ten volle van jullie resterende weken in La Douce France!
Groetjes vanuit Växjö
Christophe & Co
hallo,
BeantwoordenVerwijderenzoals ge ziet,kep et dus gevonden e 'groot bolleken' (alhoewel, een groot bolleken,da klopt nie helemaal zeker?:))
geniet er nog van he!
Marie